วรรณกรรมของไทยที่เป็นที่นิยม - วรรณกรรมท้องถิ่น วรรณกรรมไทย วรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องเล่านวนิยายจากทั่วโลก

ประเทศไทยของเราถือว่ามีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน ที่สำคัญถือว่าเป็นประเทศที่มีตัวหนังสือเป็นของตัวเองมาตั้งแต่เมื่อหลายร้อยปีก่อน นั่นจึงทำให้การเขียนวรรณกรรมเป็นเรื่องที่อยู่คู่กับสังคมไทยมาอย่างช้านานแล้วด้วยเช่นเดียวกัน วรรณกรรมไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเองก็มีหลากหลายเรื่องที่มีความสนใจ รวมทั้งได้รับความนิยมมาโดยตลอด มาทำความรู้จักกับวรรณกรรมของไทยที่ค่อนข้างจะได้รับความนิยมมาทุกยุคทุกสมัยนับตั้งแต่ที่มีการแต่งขึ้น จะเป็นเรื่องไหนบ้างมาดูกัน

ไตรภูมิพระร่วง – เป็นวรรณกรรมที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงเนื่องจากว่าเป็นวรรณกรรมที่ถูกแต่งมายาวนานกว่า 600 ปี เข้าให้แล้ว โดยเป็นพระราชนิพนธ์ของพระมหาธรรมราชาที่ 1 หรือพระยาลิไท พระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 7 แห่งกรุงสุโขทัย ถูกแต่งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 1888 เป็นวรรณกรรมที่ค่อนข้างมุ่งเน้นไปในเรื่องของการสอนศีลธรรม การทำให้รู้จักในเรื่องของบาปบุญคุณโทษว่าเป็นอย่างไร นรกสวรรค์นั้นมีอยู่จริง โดยการแต่งขึ้นมาเพื่อที่จะหวังให้ประชาชนในการปกครองของตนนั้นทำแต่ความดี
เรื่องของอ้อม – เป็นวรรณกรรมแนวอัตชีวประวัติที่ถูกเขียนจากเรื่องจริงของ คุณอ้อม หรือ เสาวนีย์ ฤทธิ์โชติ สาวที่มีอาการป่วยเป็นโรคเกล็ดหนังแข็ง ตั้งแต่ที่ตัวเองอายุได้ 9 ขวบ ซึ่งอาการเริ่มต้นของเขานั้นเริ่มต้นจากการเป็นรอยด่างขาวเล็กๆ ที่มุมปาก ก่อนที่จะลุกลามไปทั่วทั้งตัว มีเลือดไหลออกมาตามแผลต่างๆ นิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอจนในที่สุดก็หลุดไป เธอเองต้องทนทุกข์ทรมานกับโรคนี้มาเป็นเวลากว่า 14 ปี หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณได้มองเห็นถึงคุณค่าในชีวิต การอดทน ต่อสู้ ตลอดจนเรียนรู้ว่าเรื่องของกำลังใจถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมากสำหรับการใช้ชีวิต
ช่างสำราญ – เป็นวรรณกรรมที่ถูกแต่งขึ้นโดย เดือนวาด พิมวนา เคยได้รับรางวัลซีไรต์เมื่อปี พ.ศ. 2546 เนื้อเรื่องเกี่ยวกับปัญหาของเด็กบ้านแตกที่ผู้อ่านเองจะต้องมีการคาดเดาเนื้อหาของเรื่องตลอดเวลาว่าจะพลิกไปทางไหน ให้ทั้งความสนุก และตลกร้าย สร้างมุมมองให้เห็นถึงความสะเทือนใจ แม้ว่าเนื้อหาอาจจะดูไม่ได้รุนแรงอะไรแต่หากได้ลองอ่านและคิดตามดีๆ จะรู้ว่าเรื่องนี้แฝงไปด้วยอะไรที่ลึกซึ้งและต้องคิดให้มากๆ ด้วย

ลูกทาส – เป็นวรรณกรรมที่อิงถึงประวัติศาสตร์ ถูกแต่งขึ้นโดย สุวัฒน์ วรดิลก เจ้าของนามปากกา รพีพร เนื้อหากล่าวถึงชีวิตของลูกทาสที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนอย่างหนักจนตัวนั้นได้รับบรรดาศักดิ์เป็นพระยา พร้อมกันนี้ยังได้มีโอกาสเป็นคู่ครองกับหญิงผู้สูงศักดิ์ที่ตัวเองได้หมายปองเอาไว้ตั้งแต่แรกด้วยนั่นเอง